Yaz mevsimini yaşadığım bölgede farkedebilmemin bir yolu şüphesiz ilk defa tanıştığım meyvelerdi. Yıl boyunca tepemizde eksik olmayan güneş; mevsimleri şimdilik ayırt etmemi zorlaştırıyordu. Her gün banyo yapmamı gerektiren; adına nem dedikleri, babamla sarıldıktan sonra birbirimizden hiç ayrılmayacakmışız hissini veren kavram da bu mevsimi idrak etmeme yetti. Pandemi dönemindeki vaka sayıları düşüşe geçtiği için artık açık havada ailece yemek yiyebiliyorduk. Değerli ebeveynlerim çöp şişleri yutarken, her ne kadar menüye hakim olsam da, bana düşen bu aralar az çorba bol ekmekti. Ne olursa olsun, nerde olursak olalım ailemle zaman geçirmenin verdiği keyfi hiç birşeye değişmem. O anlardan bir tanesini de ailemle çıktığım ilk tatilim. İlk defa yüzdüm. İlk defa anne ve babamla bu kadar çok etkili zaman geçirdim. Artık yavaştan kendim tutunarak ayağa kalkıyorum. “Öoog” diye bağırarak mutluluğumu aileme ifade ediyorum. Aç kalınca “Mammm” , dara düşünce “Annnii” , işime gelince “Ba-ba-ba” diyorum.
